Uszkodzenie więzadła krzyżowego najczęściej powoduje nagłą kulawiznę lub niechęć do obciążania jednej z tylnych łap. Po kilku tygodniach objawy mogą się zmniejszyć, ale to pozorne wrażenie bo więzadło samo się nie goi, a zmiany w kolanie postępują. Czasem można usłyszeć lub wyczuć „klikanie” w stawie co może wskazywać na uszkodzenie łąkotki. Aby potwierdzić przyczynę kulawizny, konieczne jest badanie ortopedyczne u doświadczonego lekarza.

Tak, uszkodzenie więzadła krzyżowego jest bolesne ze względu na towarzyszący mu stan zapalny, obrzęk oraz niestabilność kolana wynikającą z jego zerwania. Dodatkowo, często współwystępuje uszkodzenie łąkotki, które nasila dolegliwości bólowe. 

Operacja jest jedyną skuteczną metodą leczenia tej choroby. Postępowanie zachowawcze z wykorzystaniem leków przeciwzapalnych i suplementów może złagodzić objawy i dolegliwości, ale nie doprowadzi do wygojenia więzadła. W tym czasie choroba zwyrodnieniowa będzie nadal postępować. 

Rehabilitacja i fizjoterapia odgrywają bardzo ważną rolę w procesie leczenia, jednak same nie wystarczą by przywrócić sprawność. Problemem podstawowym jest niestabilność stawu kolanowego (kość udowa i piszczelowa przesuwają się względem siebie w nieprawidłowy sposób), którą może skutecznie wyeliminować jedynie dzięki leczeniu operacyjnemu. 

Więzadło krzyżowe u psa nie zrasta się. Podczas zabiegu TPLO zmienia się biomechanikę kolana tak, by więzadło nie było potrzebne do stabilizacji. Próby jego naprawy nie są skuteczne, dlatego uszkodzone fragmenty usuwa się ze stawu. U psów więzadło jest obciążane przy każdym kroku, więc do zerwania może dojść nawet bez urazu, często wystarczy niefortunny ruch.

Tak. Przed operacją konieczne jest wykonanie precyzyjnych zdjęć RTG, które umożliwiają dokładne pomiary i zaplanowanie przebiegu zabiegu. Zdjęcia wykonuje się w sedacji, ponieważ tylko wtedy można prawidłowo ułożyć kończynę w kilku wymaganych pozycjach.

Miedzy 6 a 12 tygodni, zależnie od wieku psa i innych ewentualnych schorzeń przedłużających zrost kości. Więcej na temat rekonwalescencji przeczytasz na naszej stronie w dziale „opieka pooperacyjna".

Chodzenie jest dozwolone już następnego dnia po operacji, ale musi być ograniczone i odbywać się wyłącznie pod kontrolą opiekuna. W miarę postępów leczenia stopniowo zwiększa się aktywność, a pełny powrót do sprawności następuje zwykle po 6–12 tygodniach. Więcej przeczytasz na naszej stronie w dziale „Po operacji" a także „ograniczenie aktywności" w dziale „Przed operacją".

Na końcowy efekt leczenia wpływa wiele czynników: czas od urazu, stopień zmian zwyrodnieniowych, wiek, kondycja, choroby współistniejące oraz fizjoterapia. 

Podstawowym celem jest umożliwienie psu normalnego, bezbolesnego funkcjonowania. W większości przypadków udaje się osiągnąć około 90% sprawności.

Tak, jednak przy tego typu aktywnościach na staw kolanowy działają bardzo duże siły skrętne i ścierające. Dlatego u psów sportowych zaleca się dodatkową stabilizację w postaci szwu zewnątrztorebkowego, który zakładany jest podczas zabiegu TPLO.

Nie jest konieczna, ale jest zdecydowanie zalecana. Psy, które mają zapewnioną opiekę fizjoteraputyczną po zabiegu dochodzą do sprawności zdecydowanie (30-50%) szybciej, niż te, które fizjoterapii nie przechodzą.